Marlijn Weerdenburg kon als baby bij wijze van spreken eerder zingen dan praten. Zichzelf in slaap neuriënd droomde Marlijn van een carrière als zangeres; optreden in theater Carré, applaudisserend publiek en vooral dat gelukzalige gevoel van doen waar je hart ligt.

Wie anders dan Herman van Veen zou snappen hoe dat voelt? Na het conservatorium kreeg ze de kans om bij hem stage te lopen en zag ze waar het écht om ging en wat ze, vond ze, nog niet kon; een verhaal vertellen, een persoonlijk verhaal, iets om mensen mee te raken.

Ze besloot vervolgens naar de Amsterdamse Toneelschool en Kleinkunstacademie te gaan om deze kunst onder de knie te krijgen. Hoewel ze daar ontzettend veel leerde over de kunst van het verhalen vertellen raakte de muziek behoorlijk op de achtergrond. Het was alsof ze moest kiezen; een verhaal vertellen, of haar stem laten horen.

​

Marlijn speelde in diverse voorstellingen en zette tegelijkertijd ook stappen in de muziekwereld; samen met Helge Slikker vormde ze het duo Miss Molly and Me en bracht ze de albums Rewind and Say Hello, Bonnie and Clyde en Travelers uit. 

Na diverse acteer- en presentatieklussen begon het bij Marlijn toch weer te kriebelen en kwamen haar vroegere dromen over een carrière als zangeres terug.

De plotselinge ziekte van haar vader en de geboorte van haar zoon wakkerden bij haar de wens om haar eigen verhaal te mogen vertellen, nog meer aan. Marlijn besloot de sprong te wagen en ging in gesprek met haar muzikale helden; mensen die muziek maken die haar raken en inspireren. Deze ontmoetingen leidden tot nieuwe nummers gebaseerd op haar eigen verhaal.

Met behulp van onder andere Daniel Lohues, Izaline Calister, Bertolf, Renske Taminiau, haar oude meester Herman van Veen en meester van de ATKA, Paul de Munnik, ontstond haar solo debuutalbum waarin verhaal en stem eindelijk bij elkaar komen; MARLIJN.